عطرجبهه

******
روزگاری عشق را معنی دیگر می نمـود*
تا به ایثار و شهـــادت پا فـــــــراتر می گـشود*
نوجوان شیردل پیـــــــر فهیـم راد مــــرد*
جملگی رو ســوی جانان عزم رفتن می نمود*
معنی دلدادگی رســــــــــوائی عقبی نبود*
زین سبب دریائی ازعشق و صفا طی می نمود*
بین فرزند و پدر در وادی ســـــــــوداگری*
بهر رفتن در خطـــــر همــواره سبقت می نمود*
در میان جبــــــهه ها شور و شعفهای زیاد*
رسم ماندن از پی رفتن تجـــــــــلی می نمود*
نافله های شبانه، زمـــــــــــزمه های دعا*
پشت سنگرهای خاکی، عقل رســـوا می نمود*
در میان دود و آتش با صــــــــــفای دلربا*
مشق لیـــلی را چه زیبا هـــــم کتابت می نمود*
داخل سنگر، پر از نور و جلال کبـــــــــریا*
کسب این اجلال را از حی سبــــــحان می نمود*
لقمه های مشـــترک در اندرون کاسه ای*
کاسه سیـــــــری طـلب از خالق جان می نمود*
وقت پیکار و نبرد با دشمن غـــــدار و کین*
همچو شیر بیشه ها همـــــواره غرش می نمود*
در میان همــــــــدگر مثل کبوترهای ناز*
عشق و هستی را به مســتی هم کتابت می نمود*
آنچنان غــــــرق دعا و شرح آیات خدا*
دوستی با اولیاء را هم حکـــــــــایت می نمود*
باز هم قاصر شدم از شرح حال لاله ها*
جرعه ای از شهــد شیرین ملک رخ می نمود*