بهجت عارفان تنها در سیر و سلوک و عرفان استاد نبود بلکه با تواضع عجیب خویش و با آنکه خود ، دنیا را هیچ نمیگرفت، برای حل مشکلات دنیوی پرسشکنندگان توصیههایی را ارائه میفرمود
. یکی از مشکلات که مکررا مورد سوال از ایشان بود راه برونرفت از ناکامیها و زیانکاریها بالاخص در عرصه شغلی بود. سرویس فرهنگ و هنر جهان – هر چند که حضرت آیةالله بهجت، رضوانالله تعالی علیه از نوادر دوران و اهل عرفان و سیر و سلوک بودند، اما برخی مومنین برای حاجات دنیوی خویش نیز از آن بزرگوار سوالاتی میکردند و پاسخ میگرفتند.
یکی از این موارد که در چند جا در کتاب "پرسشهای شما و پاسخهای آیةالله بهجت" مورد اشاره قرار گرفته است، سوال در خصوص زیانکاری در زندگی و به خصوص گرفتاریهای شغلی است.
ظاهرا برخی افراد که در مشاغل خود شکست خورده و یا دست به هر کاری که میزنند ناکام بازمیگردند از ایشان در این خصوص سوال کردهاند و ایشان نیز تقریبا در همه موارد یک پاسخ مشابه را دادهاند.
توصیه بهجت عارفان و سالکان در این خصوص، "بسیار استغفار کردن با اعتقاد کامل قلبی" بود و به پرسشکنندگان هشدار میدادند که اگر مشکلاتتان حل نشد بدانید که یا کم استغفار کردهاید و یا با اعتقاد کامل استغفار نکردهاید.
در یکی از موارد ایشان حتی به شخص پرسشکننده توصیه میفرمایند که حتی پس از حل مشکلاتش دست از استغفار برندارد تا شبیه آن مشکلات مجددا پیش نیاید از ایشان منقول است که فرمودند: "در روایات با هر سه لفظ آمده است که اگر کسی "ملازم" استغفار شد، یا "پیوسته" استغفار کرد یا "زیاد" استغفار کرد، خداوند او را از هر هم و غمی رها میکند و از هر تنگنایی راه برونرفت برای وی قرار میدهد و از جایی که گمان نمیکند، روزیاش میدهد.".