حضرت آیتالله العظمی بهجت(ره) در کتاب «پرسشهای شما، پاسخهای آیتالله بهجت» به پرسشهایی از قبیل چرایی غیبت امام زمان علیهالسلام، فتنه آخرالزمان و نحوه مقابله با آن پاسخ گفتهاند که مشروح آن در پی میآید:
1- چرا امام زمان عجلالله تعالی فرجه غایب هستند و ما از فیض حضورشان محرومیم؟
- سبب غیبت امام زمان (عج) خود ما هستیم! وگرنه اگر ظاهر شود چه کسی او را میکشد؟ آیا جن آن حضرت را میکشد؟ یا قاتل او انسان است؟!
ما از پیش، امتحان خود را پس دادهایم که چگونه از امام تحفظ و یا اطاعت میکنیم، و یا این که او را به قتل میرسانیم! انحطاط و پستی انسان به قدری است که قوم حضرت صالح (ع) ناقه صالح را با اینکه وسیله ارتزاق و نعمت آنها بود، پی کردند، چنان که قرآن کریم درباره آن میفرماید: «وَلَکُمْ شِرْبُ یَوْمٍ مَّعْلُومٍ» یعنی یک روز، آب سهم شما باشد و روز دیگر سهم آن، و روزی که آب چاه را میخورد در عوض به آنها شیر میداد!
آن آقا گفت: چرا برای تعجیل فرج دعا میکنید؟ آیا میخواهید بیاید و او را هم بکشید؟ برای اینکه مزاحم خط، مردم، حکومت و حاکمیت شما خواهد بود! آنان که سایر ائمه را کشتند، دیوانه که نبودند! بلکه سبب آن بیدینی بود! آیا الان دیگر آن طور نیست؟!...
2- این «فتنه آخر الزمان» که میشنویم چگونه فتنهای است؟
- خدا کند ولو با تقیه کردن از طریقه اهل حق و اهل بیت (ع) مخذول نشویم. گرفته شدن ایمان از اهل ایمان، از کشته شدن آنها بدتر است. در روایت است که فتنههایی بر اهل ایمان میآید «فتن کقطع اللیل المظلم» فتنههایی همانند پارههای شب تاریک!
ما این همه ابتلائات را میبینم و میگویید آیا «فتن کقطع اللیل المظلم» است یا نه؟! و آیا - نعوذ بالله - طریقه حقه اهل بیت(ع) حق است یا باطل؟! با این همه رخدادها که میبینیم و برای ما پیشبینی و پیشگویی کردهاند، باز شک و تردید داریم!
3- این ابتلائات و گرفتاریها تا چه اندازه است لطفا بیشتر توضیح دهید؟
- ائمه ما (ع) هزار سال پیش خبر دادهاند که گرفتاری و ابتلائات برای اهل ایمان به حدی خواهد بود که عده کثیری از آنان از ایمان خارج میشوند!
4- در عصر غیبت مسلمانان با گرفتاریها و بلاهای زیادی دست و پنجه نرم میکنند شما فکر میکنید که باید چه کار کنند و چه چارهای بیندیشند؟
- خدا میداند که چه بلاهایی بدتر از این در زمان غیبت آن حضرت بر سر مسلمانها آمد و میآید! آلمان در مدت کوتاه، چهارده کشور اروپایی را شکست داد که بزرگترین آنها یونان بود و سقوط آن بیست و پنج روز طول کشید!
بنابراین، ممالک اسلامیه در نزد آنها، هر کدام یک لقمه است! ولی پیشرفت به سرعت، لازمهاش غفلت از دشمن پشتسر است که خداوند هر کدام از قدرتهای شرق و غرب را معذب و رقیب دشمن مقابل خود قرار داده است و ظاهر این است که تا قیام حضرت حجت (عج) اسم اسلام باقی است:
«لا یبقی من الاسلام الا اسمه» از اسلام به جز نام آن باقی نمیماند.
اگر دو گروه در برابر هم قرار گرفته و با یکدیگر در حال جنگ باشند و یک فرد از این دو گروه را پیدا میکرد و رئیس گروه دیگر را میربود، گروه بیرئیس یکی از دو راه را دارند: یا باید تسلیم شوند و یا بدون رهبر با دشمن مخالف بجنگند. حال ما مسلمانان با کفار تقریبا همین طور است...
آیا نباید مواظبت و محافظت کنیم؟