پیش از مسلمان شدن «سنگ» بودم!

چطور شد که سبک زندگی شما به عنوان مسیحی به سبک زندگی اسلامی تغییر کرد و مسلمان شدید؟

پدر من یک کشیش پروتستان است از همین رو می‌توانم بگویم من دختری بودم که در کلیسا بزرگ شدم.

من به عنوان یک دختر مسیحی بزرگ شدم و برای ادامه تحصیل وارد دانشگاه شدم، پس از دانشگاه ‌ در ماجرای آشنایی من با یک مرد مسلمان ایرانی مسیر زندگی‌ام تغییر کرد. ما با هم ازدواج و در همین خلال شروع به مطالعه درباره دو دین اسلام و مسیحیت کردیم. خدا به من و همسرم یک دختر داد و ما به خاطر دخترمان باید یک دین را انتخاب می‌کردیم، چون دوست نداشتیم یکی از ما مسلمان باشد و به مسجد رود و دیگری مسیحی باشد و به کلیسا برود، بنابر این با هم قرار گذاشتیم تا مطالعه و بررسی کنیم و هر دینی که منطقی‌تر و درست‌تر بود را انتخاب کنیم. من می‌خواستم به شوهرم ثابت کنم دین مسیحیت درست‌تر و کامل‌تر است. پیش از این من انجیل می‌خواندم، به کلیسا می‌رفتم و به دین خودم باور داشتم. ما مطالعات زیادی را درباره اسلام و مسیحیت، شیعه و سنی انجام دادیم و در نهایت به جای آنکه من بتوانم شوهرم را مسیحی کنم، خودم مسلمان شدم.

در دین مسیحیت ابهامات زیادی وجود دارد که در عمل کلیسا و انجیل نمی‌توانستند به این ابهامات پاسخ بدهند.

به طور مثال مسیحیان می‌گویند حضرت عیسی‌(ع) خداست. از کودکی هم این موضوع در ذهن من‌جا افتاده بود که حضرت عیسی(ع) خداست. اما به‌یک‌باره خداوند پرده و قفل را از قلب من برداشت و من توانستم حقانیت اسلام را ببینم.

اینکه مسیحیت می‌گوید حضرت عیسی(ع) هم خداست، هم پیغمبر است و هم پسر خداست، برای من قانع‌کننده نبود و پیش خودم فکر می‌کردم چطور یک نفر می‌تواند در یک لحظه هم خدا باشد، هم پیغمبر و هم پسر خدا.

نه اصلاً من در مطالعاتم درباره اسلام و مسیحیت برای انتخاب دین با تناقضات مختلفی مواجه شدم که نواقص دین مسیحیت را به من اثبات کرد. تثلیث یکی از اصلی‌ترین ابهامات ذهنی من بود. بعد از اینکه پرده از ذهن من برداشته شد، تناقضات بیشتری را در انجیل و دین مسیحیت مشاهده کردم.

در انجیل از پیامبران با نکات و عبارت نامناسبی یاد شده است. درباره خود حضرت عیسی(ع) از یک طرف در انجیل می‌خوانیم عیسی برای صلح آمده است اما در یک جای دیگر می‌بینیم نوشته شده عیسی برای جنگ آمده است. یکی از ابهامات و نکات نامناسب دیگری که در انجیل وجود دارد و من قبلاً متوجه آن نبودم، این است که در اولین سوره انجیل آمده است: خداوند بعد از خلقت دنیا خسته شد و نیاز به استراحت داشت. این موضوع برای من خیلی سنگین بود که خدایی که در انجیل معرفی می‌کند آنقدر کوچک است که خسته می‌شود یا درباره خداوند نوشته: خدای ما خدایی حسود است یا درباره حضرت داوود(ع) و حضرت نوح(ع) روایت‌های خوب و قشنگی در انجیل نقل نشده است.

مثلاً در انجیل درباره حضرت نوح (ع) که یکی از پیامبران بزرگ هستند آمده است: بعد از طوفان وقتی که آب خشک شد و کشتی روی زمین نشست، حضرت نوح لخت و مست بوده است و البته این داستان با ماجرای زشتی ادامه دارد، در واقع باید بگویم نوشته‌های انجیل صحبت‌های نادرست و زشتی بود که هم خدا را کوچک می‌کرد، هم پیامبران و هم ما آدم‌ها را. مسیحی‌ها هم چنین باوری دارند، تحت عنوان گناه اصلی که بر می‌گردد به ماجرای دست زدن حضرت آدم و حوا به درخت ممنوعه، به همین خاطر هم تمام بچه‌های مسیحی که به دنیا می‌آیند را به خاطر این گناه حضرت آدم و حوا گناهکار می‌‌دانند، البته این در بین کاتولیک‌ها رواج دارد. مسیحیان کاتولیک از یک شخص دیگر مثل کشیش کلیسا بخشش می‌طلبند نه از خداوند. پروتستان‌ها هم ایراداتی دارند که من نتوانستم آن را قبول کنم و اولین ایراد همین موضوع تثلیث و خدا بودن حضرت عیسی(ع) است.

اگر حضرت عیسی(ع) خدا باشد یعنی روز کریسمس می‌شود روز تولد خدا، از سوی دیگر هم اگر بپذیریم که حضرت عیسی(ع) را به صلیب کشیدند و کشتند یعنی خدای ما هم مرده است و هم اکنون ما خدا نداریم، بنابر این نتوانستم این باور را مثل قبل چشم‌بسته قبول کنم. وقتی قرآن خواندم، دیدم سوره توحید خدا را به شایسته‌ترین حالت ممکن به تصویر می‌‌کشد. اینکه خدا یکی است. فرزند یا پدر و مادری ندارد، بی‌نیاز از هر چیز از جمله استراحت و خوراک است و هیچ همتا و همانندی ندارد. سوره مبارک توحید جواب تمام سوالات من بود.

بله دقیقاً به خصوص سوره توحید جواب تمام سؤالات من را داد.

تقریباً 24 سال.

در امریکا ما دوستان شیعه و سنی زیادی داشتیم اما ما در اواخر حضورمان در این کشور بیشتر به سمت شیعیان گرایش پیدا کردیم. آنجا یک گروهی بودند که به صورت هفتگی جلسات دعای کمیل برگزار می‌کردند و هر هفته یک نفر میزبان این جلسات بود.

من و شوهرم هم در این جلسات شرکت داشتیم. من در زمان حضورم در امریکا مهم‌ترین مسئله برایم وحدانیت خدا و رسالت پیامبر(ص) بود و هنوز به معنای کنونی شیعه نبودم اما بعد از آمدن به ایران، سال دوم حضورم در اینجا بود که شیعه شدم.

در حال حاضر من قلباً شیعه هستم و عشق و محبت به اهل بیت(ع) در سینه‌ام موج می‌زند.

بله. قرآن نور است. من ابتدا که قرآن خواندن را شروع کردم، قرآن انگلیسی می‌خواندم اما الان دیگر می‌توانم قرآن را به زبان عربی و با قرائت بخوانم و تفسیرهای قرآن را هم مطالعه می‌کنم. قرآن یک نور است. هنگام قرآن خواندن احساس می‌کنید که خدا با شما حرف می‌زند.

بله البته قبلاً بیشتر فرصت داشتم و بیشتر می‌خواندم. با خواندن نهج‌البلاغه خیلی به فکر فرو می‌روم.

بعد از مسلمان شدن صبرم خیلی زیاد‌تر شده و راحت‌تر افراد را می‌بخشم. قبل از اسلام آوردن من سنگ بودم ولی الان همانند تغییر شب به روز اخلاقم عوض شده است، قرآن و اهل بیت(ع) جان من هستند. دلم نرم شده است و با کوچکترین ذکر خدا و اهل بیت(ع) دل شکسته پیدا می‌کنم. کاملاً عوض شده‌ام.

من قبلاً از گناه‌ها و اشتباهات دیگران ناراحت می‌شدم، به خصوص اینکه نمی‌توانم قبول کنم یک مسلمان کار نادرستی انجام بدهد اما حالا فکر می‌کنم باید به خاطر خدا و قرآن آدم‌ها را بخشید تا خدا هم ما را ببخشد.همچنین حضرت علی (ع) فرموده‌اند اگر مشغول به خودمان باشیم و اشتباهات خودمان را ببینیم، اشتباه دیگران را نمی‌بینیم. من هم در حال حاضر دارم روی خودم کار می‌کنم. ما باید خودمان را درست کنیم و به اشتباهات و بدی‌های دیگران کاری نداشته باشیم. اما قبل از اسلام آوردن من نمی‌توانستم این قدر راحت ببخشم. من با چشم دلم و در اثر رابطه‌ای که با خدا و اهل بیت(ع) دارم خدا را می‌بینم.

بله 12 سال پیش بود که با شوهرم به حج تمتع رفتم. من به امام رضا (ع) خیلی علاقه دارم و زیاد مشهد می‌روم. امام رضا (ع) همیشه به من کمک می‌کند و هر وقت که من بخواهم لیز بخورم و زیر پایم بلغزد امام رضا‌(ع) بلافاصله دست مرا می‌گیرد و مرا نگه می‌دارد.

سال گذشته هم به کربلای امام حسین (ع) مشرف شدم. سوریه و لبنان هم رفته‌ام و حالا هم به خاطر این بی‌حرمتی‌هایی که به حرم حضرت زینب(س) شده است بسیار ناراحتم.

وقتی برای نخستین بار به مکه رفتم با جمعیتی مواجه شدم که هیچ وقت قبل از آن در امریکا با چنین شلوغی‌ای مواجه نشده بودم اما وقتی پایم را روی زمین گذاشتم دیگر شلوغی را حس نمی‌کردم. اصلاً حس می‌کردم هنگام طواف پایم روی زمین نیست. حس عجیبی داشتم. در طواف یک بار وقتی ازدحام جمعیت به من فشار ‌آورد، گفتم «یا صاحب الزمان» همین که امام زمان (عج) را صدا زدم، به یک باره جلوی من کاملاً باز شد و توانستم به راحتی طواف کنم و آنقدر جلو بروم که حتی به کعبه بچسبم.

من روح اهل بیت(ع) را در آنجا حس کردم. بعد از سفر مکه یک کتاب نوشتم به نام مثلث عشق. این کتاب درباره خود من، اهل بیت(ع) و شعرهایی است که درباره اهل بیت(ع) می‌نویسم. من این کتاب را به زبان دل نوشتم.

به نظر من اینها از حقیقت می‌ترسند و با نزدیک شدن حقیقت از قدرت آن احساس وحشت دارند.

بله قطعاً. دلیل مخالفت برخی کشورها با حجاب این است که آنها از قدرت حجاب آگاهند. آنها می‌دانند خانمی که به دینش اهمیت می‌دهد، خیلی قدرت دارد و از این قدرت و این حقیقت می‌ترسند.

خیلی می‌تواند اثرگذار باشد اما گاهی وقت‌ها غفلت می‌کنند. ما باید هر کاری را از خودمان شروع کنیم.

اهمیت به دین به معنای قدرت است. کسی که می‌تواند خود را از آنچه خدا فرموده و در دین آمده است حفظ کند، فرد قدرتمندی است. حجاب هم فقط برای دین اسلام نیست، مسیحیان نیز باید حجاب داشته باشند. در انجیل آمده است اگر ما بدون حجاب به کلیسا برویم و دعا کنیم، حالت خوبی ندارد و این موضوع هنوز هم در انجیل هست و کسی که کاری را که خدا خواسته انجام می‌دهد، قدرتمند است اما به مرور زمان این سفارش انجیل را به فراموشی سپرده‌اند.

خدا فرموده است این وعده خدا در قرآن است. وقتی خدا چشم‌ها را باز می‌کند، افراد به دنبال حقیقت می‌گردند. در این صورت است که از رفتارهای دولت‌های اروپایی و امریکایی در دخالت در امور دیگر کشورها، ترساندن و کشتن بچه‌های بی‌گناه و مادران باردار و رفتارهای اینچنینی ناراحت می‌شوند و با این کارهاست که گرایش مردم اروپا و امریکا به اسلام روز به روز بیشتر می‌شود. این کارها نادرست و رفتاری برخلاف قانون خداست.

صددرصد. وقتی من مسلمان شدم پدرم تا سال‌ها با من حرف نمی‌زد و می‌گفت، من چگونه جواب مردم را بدهم، در صورتی که خودم کشیش هستم و دخترم دینش را عوض کرده است. من اما گفتم این من هستم که باید در برابر اعمال خودم به خدا جواب بدهم.

مادر همه چیز است. بسیاری از رفتارهای جوان‌ترها در جامعه برمی‌گردد به چگونگی رفتارهای پدر و مادرها. سبک زندگی و دینداری باید از خانه شروع شود. مادری که ایمان نداشته باشد، فرزندانش هم نمی‌توانند به خدا وصل شوند.

اگر بچه‌ها از سبک زندگی الهی فاصله بگیرند همه به مادر و پدر برمی‌گردد. من خودم در میان آشنایان خود دیده‌ام مادری که معلم قرآن است و دارای فرزندان بسیار خوب و دینداری است و مادری که به دین معتقد نیست، فرزندی بسیار بد تحویل جامعه داده است.

بله کاملاً، هیچ شکی ندارم. اگر دین نداشتم نمی‌دانستم الان در کجای دنیا ایستاده بودم و برای فرزندانم چگونه مادری بودم. من از لطف خدا بسیار سپاسگزارم که مرا در مسیر اسلام و ایمان نگه داشت. خدا واقعاً به من لطف می‌کند.

بله. ارتباط دارم اما این ارتباط یک داستانی دارد؛ داستانی از کمک خدا و اهل بیت(ع) به خصوص یاری و لطف امام رضا(ع).

بله حتماً. ما تا نزدیک عید امسال با هم هیچ ارتباطی نداشتیم. یک روز از دفتر ارتباط بین‌الملل حرم امام رضا(ع) با من تماس گرفتند و گفتند چرا شما ایمیل‌تان را چک نمی‌کنید.

من گفتم چرا باید ایمیلم را چک کنم. من هدفی ندارم، دلیلی ندارم اما آنها به من گفتند ایمیل‌تان را چک کنید. امام رضا(ع) با شما کار دارد. وقتی من ایمیلم را چک کردم، ‌دیدم مادرم هشت ماه پیش برایم یک ایمیل فرستاده بود که اگر از دفتر بین‌الملل حرم امام رضا(ع) با من تماس نمی‌گرفتند ممکن بود من هیچوقت به سراغ ایمیلم نروم.

مادرم نوشته بود: دوستت دارم. ما را ببخش به شما بد کردیم و امسال بعد از چند سال نزدیک روز مادر و میلاد حضرت زهرا(س) به مادرم تلفن کردم و با هم صحبت کردیم. منش اهل بیت(ع) اینگونه است و در زندگی من بسیار کمک کرده‌ و همه چیز را درست کرده‌اند.

ما مسلمانان باید همه را خواهر و برادر خود بدانیم. از دروغ و دورویی پرهیز کنیم و به حقیقت گرایش داشته باشیم. رهبر انقلاب یک جمله‌ای دارند با این مضمون که همیشه با اهل بیت(ع) باشیم. ما باید به دینمان اهمیت بدهیم. مردم افرادی را که به دینشان اهمیت می‌دهند، دوست دارند.