بازدید امروز :23
بازدید دیروز :33
کل بازدید :373165
تعداد کل یاداشته ها : 205
04/4/27
6:56 ص
یه سری هم که کلا افسردگی گرفتن از فقدان ربنای شجریان ...
خبرهای پراکنده ای هم از سراسر کشور به گوش میرسه که یه عده کثیری از طرفداران استاد اعتضاب روزه کردن و دیگه روزه نمیگیرن بدون ربنای شجریان .... !!!
اما با توجه اظهارات جالب آقای شجریان مبنی بر اینکه این مذهب هستش که باعث عقب موندگی و جلو پیشرفت و موسیقی و اینا رو گرفته و تصاویر جالبی که ایشون با نسوان و بهاییان و ... منتشر شده دوست دارم یه روایت که زبان حال برخی دوستان هست بذارم :
کمیل نیمه شبی همراه حضرت علی علیه السلام در تاریکی شب از کوچه های کوفه عبور می کردند تا به خانه ای رسیدند از آن خانه صدای تلاوت قرآن به گوش می رسید، معلوم بود مرد پارسایی از بستر راحت برخاسته و باصدایی دانشین و پرشور قرآن می خواند آن چنان که گریه و بغض گلویش را گرفته بود کمیل سخت تحت تأثیر آن صدا قرار گرفت آن مرد این آیه را می خواند: {آیا کسانی که در زیورهای دنیا غرق هستند بهترند} یا آن کسی که در ساعات شب به عبادت مشغول است و در حال سجده و قیام، از عذاب آخرت می ترسد و به رحمت پروردگارش امیدوار است؟! بگو آیا کسانی که می دانند یکسان هستند؟! تنها خردمندان متذکر می شوند}.
وقتی کمیل این آیه را با آن صدای پرسوز می شنید، چنان دگرگون شد که با خود گفت: ای کاش مویی بر بدن این قاری می شدم و صدای قرآن او را می شنیدم! حضرت علی علیه السلام از دگرگونی حال کمیل به خاطر آن صدای پرسوز و گداز آکاه شد و به او فرمود: ای کمیل! صدای پراندوه این قاری تو را حیران و شگفت زده نکند؛ چرا که او از دوزخیان است و بعد از مدتی راز این سخن را به تو خواهم گفت.
این سخن مولا، کمیل را از دو جهت شگفت زده کرد؛ یکی این که حضرت از دگرگونی درونی کمیل خبر داد و دیگر این که او را از دوزخی بودن آن خواننده ی قرآن باخبر کرد.
مدتی گذشت تا این که جنگ نهروان پیش آمد. در این جنگ کسانی که با قرآن سر و کار داشتند علی علیه السلام را کافر خواندند و با او به جنگ برخاستند. کمیل چون سربازی جانباز همراه علی علیه السلام بود و علی که شمشیرش از خون آن کوردلان مقدس مآب سیراب شده بود، متوجه کمیل شد، ناگهان نوک شمشیرش را بر سر یکی از هلاک شدگان فرود آورد و فرمود: ای کمیل! آن کسی که در آن نیمه شب قرآن را با آن سوز و گداز می خواند همین شخص است.
فرشته نجات این حادثه طلبه ای فداکار و و چند تن از دوستانش بودند که به کمک روستائیان و افراد محلی که در ساحل مشغول بازی فوتبال بودند برای نجات غرق شدگان دل به دریا زدند .
طلبه فداکار که بود؟!
طلبه فاضل میلاد شیرزاد استاد حوزه علمیه امام رضا (ع) کرج در سالهای گذشته در این حوزه علمیه به تدریس درس منطق مشغول بود. وی و جمعی از دوستان و شاگردانش که برای سفری تفریحی به سواحل شهرک ساحلی پزشکان ایزدشهر رفته بودند حوالی ساعت 19 مشاهده می کنند که به خاطر مواج شدن دریا چند نوجوان در حال غرق شدن در دریا هستند. لذا این طلبه فداکار با کمک چند تن از دوستان خود و جمعی از روستائیان که در ساحل بودند برای نجات این افراد دل به دریا می زنند.
سهیل زارعی یکی از نجات یافتگان این حادثه است که توسط میلاد شیرزاد نجات داده شد . او در مصاحبه با خبرنگار حوزه نیوز ماجرای نجاتش را اینگونه توصیف کرد : وقتی دریا طوفانی شد یک موج بزرگ من را به وسط دریا برد. حس کردم دارم غرق می شوم که آقا میلاد به کمک من آمد و من را تا کنار ساحل آورد. این نوجوان در حالی که اشک در چشمانش جمع شده بود با لحنی بغض آلود گفت : "بعد از اینکه آقا میلاد من را به ساحل رساند برای نجات بقیه به دریا رفت و من از ساحل دور شدم. اما بعد از تمام شدن ماجرا فهمیدم که آقا میلاد برنگشته و در دریا غرق شده…”
طلبه مرحوم میلاد شیرزاد لحظاتی قبل از غرق شدن
رحیم زمانی یکی دیگر از ناجیانی است که در این سانحه دردناک جان به جان آفرین تسلیم کرد. او که یکی از شاگردان مرحوم میلاد شیرزاد بود که به تازگی در آزمون حوزه علمیه پذیرفته و وارد حوزه علمیه شده بود . به گفته شاهدان عینی ، مرحوم رحیم زمانی در هنگام وقوع حادثه در ساحل مشغول بازی فوتبال بوده و برای نجات جان غرق شدگان به دریا رفته است .
طلبه مرحوم رحیم زمانی از شاگردان میلاد شیرزاد لحظاتی پیش از غرق شدن
یاسر عالمیان از شاهدان عینی این واقعه که در ساحل نظاره گر این واقعه بوده گفت : "رحیم زمانی مشغول فوتبال بود و وقتی که دید چند نوجوان در حال غرق شدن هستند، به دریا رفت و چند نفر را از مرگ نجات داد و به ساحل رساند اما در نهایت گرفتار امواج و دریا طوفانی شد..."
هنگام حادثه غریق نجات ها کجا بودند ؟!
با بررسی های خبرنگار حوزه نیوز و صحبت با چند غریق نجات دلیل حاضر نبودن آنها در صحنه اینگونه بیان شد : به علت پرداخت نشدن حقوق غریق نجات ها در سال گذشته امسال اکثر غریق نجات ها برای امرار معاش به شغل های دیگر مشغول شده اند و نتیجه این امر این است که از ابتدای سال 92 تا کنون تنهـــا در سواحل مازندران 63 نفر و در ساحل گیلان نیز 29 نفر غرق شده اند!
در این بین اظهارات ضد و نقیض مسئولین جالب توجه است: علی صمدیان فرماندار شهرستان نور در مصاحبه با فارس اعلام کرد طرح شنا در دریا که زمان رسمی حضور ناجیان غریق است تا ساعت 4 عصر بوده !
سوال اینجاست در گرمای سوزان ظهر روزهای شهرهای شمالی کشور کدام انسان عاقلی برای شنا به دریا می رود؟ یا منطقا ساعت شنای افراد در دریا از ساعت 4 عصر که کمی از گرمای هوا کاسته شده تا حدود نیم ساعت قبل از غروب آفتاب نیست ؟!
تنبَّه! متوجّه باش! آگاه باش! که شهرهای حُرُم داخل شد که اولین آنها رجب است. بیدار شو، برای آنکه توشه خوبی برای خود برداری! شب‌های این ماه را بیدار باش و روزهای آن را روزه بگیر، به جهت شکر خداوند که به تو روزی کرده و مخواب مگر به مقدار معتنابهی و کم! و چه بسیار عاشقان دل‌سوخته‌ای که شب را نمی‌خوابند. نماز شب را به نحو بیدار و خواب به جای آور؛ یعنی چند رکعتی نماز بخوان و کمی بخواب و سپس بیدار شو!
کتاب حق، قرآن را تلاوت کن؛ ولی تندتند نه، آرام‌آرام بخوان و با بهترین صوتی که داری! چه، قرآن کتاب وحی است و نور قرآن، ظلمت‌ها را تبدیل به نور می‌کند و می‌درخشاند.
پس تو بهره‌ای نبرده‌ای، بلکه هیچ‌کس به مانند قرآن بهره نبرده و هرکس غیر از این را که من می‌گویم، گفته است، خطا کرده و اشتباه فکر می‌کند.
سلام و صلوات بفرست به اصل قرآن و فصل آن، که مراد از فصل قرآن پیامبر اکرم(ص) و اولاد طاهرین او هستند؛ در برابر آنها عبد بدون اراده و تسلیم باش و با روح و جسم سالم در برابر آنها بدون چون و چرا باش و از آنها اطاعت کن و محبّت آنها را در دل داشته باش؛ چنانکه خداوند آنها را برای محبت خود قرار داده!
کسی که در غیر حب آنها خود را در ذمه خداوند رحمان درآورد، به درستی که گمراه شده و در انکار او نعمتهای خداوند از دستش رفته است و اگر خدا را در غیر محبت آنها قرار دهی گم می‌شوی؛ پس حب آنها حب خداست و به حب خدا پناه ببر! و ایشان عروه وثقی هستند و دستاویز محکم؛ پس چنگ خود را محکم بگیر و به این دستاویز چنگ بزن!
پناه ببر به خدا درباره قرآن که قول خداست؛ درباره قرآن بازی نکن! با اهمیت و احترام قرآن را بخوان و قرآن را از روی لهو و لعب نگاه مکن، چنانکه قرآن را عمل کنی به واسطه دقت در آن، به بالاترین قله از قلل حق و ایمان و مجد و شرف نائل می‌گردی. در هر حال بر تو باد به ذکر خدا و مبادا در خواندن قرآن کوتاهی کنی! مگو چگونه می‌شود و نگو به چه کیفیتی بخوانم! تشکیک در این مسائل نکن!
در این ماه‌ها قرآن را تلاوت کن و ملتزم و معتصم به خدا بشو! کسی که اعتصام به خدا پیدا کند، خدا هم خود را به او نشان می‌دهد اگر گفتی «ربیّ الله؛ پروردگار من خداست»، ای رفیق استقامت کن و دست از این حرف بر مدار! این ماه‌ها قرقگاه خداوند است، پس داخل در این قرقگاه شو! خداوند فرموده: «وَمَن یَعْتَصِم بِاللّهِ فَقَدْ هُدِیَ إِلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِیمٍ؛ و هر کس به خدا تمسک جوید قطعا به راه راست هدایتشده است»(آل عمران/101) و باز فرموده: «وَاسْتَقِمْ کَمَا أُمِرْتَ»(شوری/42) و باز فرموده:«إِنَّ الَّذِینَ قَالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقَامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَیْهِمُ الْمَلَائِکَةُ؛ آن کسانی که گفتند خداوند پروردگار ماست و سپس به این قول خود استقامت کردند، ملائکه آسمان بر آنها فرود می‌آیند»(فصلت/30).
انتبهوا إخوانی الأعاظم وفقکم الله لطاعته و قد دخل أشهر الحُرُم؛ یعنی متوجه باش که ما داخل در قرقگاه شده‌ایم و این ماه‌ها برای کسانی که وارد می‌شوند خصوصیتی دارد، مثل زمین‌هایی که حُرُم حساب شده و دارای شرایطی است و باید از محرمات اجتناب نمود؛ در این ماه ها هم که قرقگاه زمانی است و انسان باید از خیلی چیز‌ها اجتناب کند.
اولین چیزی که بر ما واجب است، توبه است، با شروط لازم و نمازهایی که در توبه وارد شده که مقصود همان دستور توبه‌ای است که حضرت رسول(ص) در ماه ذوالقعده دستور دادند، با همان کیفیت که در کتب ادعیه آمده و در اعمال ماه ذوالقعده و در کتاب «مفاتیح» هم موجود است؛ البته حالا چون ماه ذوالقعده نیست در روز یکشنبه قبل از اول ماه یا شب جمعه و یا روز جمعه که می‌آید، توبه کنید.
پرهیز کنید از کبائر و صغائر به قصد قربت! ملتزم شوید به مراقبه، هم صغری و کبری! که مراقبه صغری نگاه داشتن خود است از مکروهات و خلاف «ما لایرضی الله به» و مراقبه کبری نگاه داشتن دل است از آنچه محبوب نمی‌پسندد، که یک لحظه از مراقبت پروردگار خود را خارج نکند و در همه لحظات خدا را حاضر ببیند.
علاوه بر آن محاسبه و معاتبه داشته باشید و نفس را معاقبه کنید و بعد جریمه کنید!...«ثمّ اقبلوا بقلوبکم؛ پس با دلهای خود اقرار کنید به خدا» و مرض‌های گناه را معالجه کنید و با استغفار، بزرگی گناه خویش را کاهش دهید؛ چراکه استغفار،بزرگی گناه را از بین می‌برد.
دستورالعمل مرحوم آیت‌الله قاضی به شاگردان خود درباره ورود ماه‌های رجب، شعبان و رمضان
مرحوم قاضی می‌فرمودند: انسان باید به خدا پناه ببرد و خداوند خیلی کمک‌کننده و خیر المعین و پسندیده و اختیار کننده است؛ اما دستورالعمل این سه ماه:
1. علیکم بالفرائض فی أحسن أوقاتها! دستورالعمل آن است که نماز‌های واجب را در بهترین اوقات خودش انجام دهید همراه نوافل آن! (که مجموعاً پنجاه و یک رکعت می‌شود، اگر نتوانستید چهل و چهار رکعت) و اگر شواغل دنیا شما را منع کردند، صلاه أوابین را که همان نماز ظهر است، ترک نکنید، چون خیلی اهمّیّت دارد! خصوص نماز ظهر خیلی اهمیت دارد و آن به واسطه وقت آن و خصوصیت و موقعیت آن در بین اوقات دیگر است! و «صلاه وسطی» را که در قرآن آمده، تفسیر به نماز ظهر کرده‌اند، و «صلاه اوابین» یعنی آنها که خیلی توجه به پروردگار دارند، یعنی رجوع‌کنندگان به خدا؛ زیرا رجوع‌کنندگان به خدا به آن تمسک می‌کنند.
2. نوافل شب را هیچ چاره‌ای نیست، مگر آنکه آنها را به جا آورید، نه خیال کنید نماز شب ساقط است و آن سد سکندری است که هیچ شکسته نمی‌شود! عجب از کسانی که قصد دارند، دنبال کنند مرتبه‌ای از کمال را در حالی‌که شب‌ها قیام نمی‌کنند؛ ما نشنیده‌ایم کسی به مرتبه‌ای از کمال برسد، مگر به قیام شب و نماز شب.
3. علیکم بقرئه القرآن! بر شما باد به قرائت قرآن کریم با صوت حزین و باآهنگ و غنا! یعنی با صدای خوش بخوان که تو را تکان دهد و در روایات داریم که قرآن را با تغنّی بخوانید. امام زین‌العابدین تغنّی به قرآن می‌کردند، این تغنی در قرآن برای انسان بسیار مفید است. به طور کلی غنای صوتی حرام است و این اصلاً در تحت غنای حرام نیست؛ زیرا غنای حرام آن است که انسان را به سوی لهو و لعب بکشاند.
4. بر شما باد به أوراد معتاده که معروف است و هر کدام از شما که ورد خاصی دارد که باید بجا آورد؛ و سجده یونسیه را از پانصد تا هزار به‌جا آورید؛ یعنی تا هزار هم می‌توان به‌جا آورد، بسیار هم خوب است.
5. بر تو باد زیارت مشهد أعظم در هر روز! (که منظور از مشهد أعظم أمیرالمؤمنین(ع) است، چون مرحوم قاضی در نجف بوده‌اند) و زیارت مساجد معظمه! (که منظور کوفه و سهله است) و در بقیه مساجد عبادت خود را به‌جا آورید! چون مؤمن در مسجد مثل ماهی است در آب؛ همان‌طوری که حیات ماهی به آب است، حیات مؤمن هم در مسجد است؛ ماهی را از آب بیرون اندازند، می‌میرد.
6. بعد از نماز‌های واجب تسبیح حضرت صدیقه طاهره(س) را ترک نکنید! زیرا که آن ذکر کبیره شمرده شده و لااقل بعد از هر نماز یک‌بار بگویید و اگر توانستید دو یا سه بار بگویید بهتر است.
7. از لوازم مهم، دعا برای فرج حضرت حجت بقیه الله الأعظم است در قنوت نماز وتر، و از آن گذشته در هر روز، و در جمیع دعاها برای حضرت دعا کنید.
8. زیارت جامعه را روزهای جمعه به‌جای آورید! مقصود، زیارت جامعه معروف است: زیارت جامعه کبیره.
9. قرآن که می‌خوانید، در این سه ماه از یک جزء کمتر نباشد، در هر روز یک جزء.
10. زیارت و دیدار برادران خود را زیاد کنید! (مقصود رفقای طریق هستند) خیلی آنها را زیارت کنید و ببینید؛ زیرا اینها هستند برادران طریقی شما که در طریق و عقبات نفس و تنگنا ها که انسان گیر می‌کند، کمک انسان می‌کنند و نجات می‌دهند.
11. زیارت قبور کنید نه هر روز بلکه کم‌کم و گاه‌گاهی، (هفته‌ای یک مرتبه خوب است) و در روز زیارت کنید نه در شب.
مرحوم علامه طهرانی در پایان این سخنان و در توضیحاتی تکمیلی آورده‌اند که: این دستوراتی است که مرحوم قاضی به شاگردان خود داده است و رفقا این دستورات را در این سه ماه انجام می‌دهند.ما را چه کار با دنیا؟! ما را چه کار با اسم دنیا؟! این دنیا ما را گول زد و فریفت و ما را به پستی و ذلت گرایید، مقام ما را پائین آورد و پست کرد، دنیا مال ما نیست، دنیا را ول کنید و بسپارید به دست آنها که دنبال آن هستند و به کسانی که اهل دنیا هستند بدهید.
به‌به! خوشا به حال کسانی و آن مردانی که بدن‌های آنها در این عالم خاک است و قلوب آنها در عالم لاهوت است و [در] عالم عز و جلال پروردگار است! این افراد هستند که از جهت عدد اقل هستند و خیلی عددشان کم است، امّا قوتشان و جانشان و روحشان خیلی زیاد است، از جهت عددشان کم، ولی از جهت مددیت و اصالت، اکثریت عالم هستند. من می‌گویم آنچه را شما می‌شنوید و استغفار می‌کنم برای پروردگار.
البته این اعمال را در حد امکان انجام دهید، هر کسی که نمی‌تواند هر روز را روزه بگیرد حتی‌الإمکان پنج روز از رجب و ده روز از شعبان را بگیرد؛ خلاصه به حسب ملاحظه مزاج و قوه و حال و استعداد بگیرد.
و ذکر یونسیه که فرمود پانصد تا هزار، برای شاگردان مرحوم قاضی بوده که باید هر روز می‌گفتند، (مرحوم آقا سیدجمال الدین گلپایگانی روزی سه هزار بار می‌گفتند و البته چند ساعت طول می‌کشیده) علی حد القدره و الإستطاعه و قرائت قرآن در شب علی حد القدره؛ اگر می‌توانی نخواب و اگر کسی نمی‌تواند همه شب را نخوابد «علَی صَبٍّ» باشد؛ صبّ یعنی جگرسوخته، بیدارخوابی کند، شب زود بخوابد و سعی کند بیدارخواب کند، طوری که بدن استراحت خود را بگیرد.
خود مرحوم قاضی اول شب می‌خوابیدند، بعد نماز می‌خواندند و بعد می‌خوابیدند و باز نماز می‌خواندند، همین طور تا دو ساعت به اذان که دیگر نمی‌‌خوابیدند؛ مرحوم آخوند سه ساعت به اذان صبح بیدار بودند؛ اگر نافله شب را به‌جا نیاورید، فائده ندارد و عرفان معنی ندارد؛ عرفان به عمل است نه به گفتن!
به گزارش خبرگزاری رسا، متن ذیل مصاحبه دبیرخانه نخستین کنگره علامه سعید العلماء و ملا محمد اشرفی از علما و فقهای برجسته استان مازندران، با آیت الله سیدموسی شبیری زنجانی از مراجع تقلید است، که با توجه به درپیش بودن سالروز ولادت علامه ملا محمد اشرفی و نیز برگزاری کنگره این عالم فرهیخته به خدمت علاقه مندان به ساحت مرجعیت تقدیم می شود.
س: با تشکر و تقدیر از حضرتعالی، لطفاً به عنوان شروع سخن، چنانچه از شرح حال و زندگینامه علامه سعید العلماء نکته خاصی در خاطر دارید بیان فرمایید؟
مرحوم حاج شیخ مهدی مازندرانی می فرماید: پس از مراجعت مرحوم علامه سعید العلماء از نجف اشرف به شهر بابل، مرحوم شیخ مرتضی انصاری می فرمود: من فکر می کردم که علامه سعید العلماء چه گناهی مرتکب شد که خداوند توفیق حضور در عتبات عالیات را از ایشان سلب کرد و به مازندران عزیمت نمود ولی بعداً که قضایای فرقه های گمراه بابی ها و بهایی ها پیش آمد و ایشان با فرمان جهاد برای مبارزه با آنان، آن قدم بزرگ را برداشت فهمیدم که خداوند ایشان را برای این کار نگهداشت تا این فرقه ضاله در آن منطقه بدست ایشان ریشه کن شود.
وقتی سران بابی ها می خواستند ایشان را نابود کنند، او در چاهی مدت ها مخفی شده بود که در نتیجه منجر به کسالت شدیدی ایشان گشت که در اثر آن بیماری در وسط تابستان در داخل چاه، می بایست گرما و آتش در جلوی او باشد تا احساس سرما نکند.
س: در مورد مقامات علمی و فقهی ایشان چه خاطره ای دارید ؟
مرحوم علامه ملا محمد اشرفی می گوید: من یک بار درشهر بابل به درس خارج اصول مرحوم علامه سعید العلماء رفته ولی درسش را نپسندیده و تصمیم گرفتم که دیگر شرکت نکنم. وقتی این خبر به مرحوم علامه سعید العلماء رسید به من پیغام دادند که یک بار دیگر به درس بیاید، من باردوم در درسش حضور یافتم چنان او را عمیق دیدم که خود را در برابر او همچون پر کاهی مشاهده کردم که امواج دریا او را به هر طرف که بخواهد پرتاب می‌کند. ایشان در پایان درس وقتی با هم خلوت کردبم به من فرمودند: من درس دیروز را برای آقایانی می گفتم که در همان سطح بودند و درس امروز را برای شما گفتم، چون شنیدم که اهل فضل هستید.
مرحوم علامه سعید العلماء، عالم درجه اول جهان اسلام در آن عصر بود و در فقه و اصول هم‌سنگ شیخ انصاری بود.
س: پیرامون ارتباط علامه سعید العلماء با شیخ مرتضی انصاری مطالبی بفرمایید؟
وقتی مرحوم صاحب جواهر خواست از دنیا برود علمای نجف را در منزل خود جمع کرد، همه آمدند و دور بسترش نشستند. فرمود: ملا مرتضی کجاست ؟ ( منظور ایشان شیخ مرتضی انصاری بود )
رفتند دنبال ملا مرتضی نجفی که یک عالم عربی در نجف اشرف بود و او را آوردند، فرمود: من ملا مرتضی دزفولی را می خواهم.
رفتند و شیخ مرتضی انصاری را آوردند و ایشان در همان مجلس مرجعیت عامه شیعه را پس از خود به ایشان واگذار نمود. مرحوم شیخ مرتضی انصاری آن را نپذیرفت و طی نامه ای برای مرحوم علامه سعید العلماء در بابل نوشت: شما در تحصیل در نجف از من دقیق تر بودید و شایسته است مرجعیت را بپذیرید ولی مرحوم علامه سعید العلماء این موقعیت را قبول نکرد و به ایشان پیغام داد که من خانواده ام را به تقلید از شما فرا می خوانم و شایسته است مرجعیت را شما اداره نمایید.
س: آیا حضرتعالی از محل دفن مرحوم علامه سعید العلماء اطلاع دارید؟
من خودم برای زیارت قبر ایشان به شهر بابل رفته ام که متأسفانه مزارش بسته بود و دلم سوخت که چرا این گونه مظلوم، غریب و گمنام است. امیدوارم به برکت این نکوداشت، مزار او مرمت و باز سازی شده و دوباره در اذهان زنده گردد.
س: آیاحضرتعالی از شاگردان ایشان کسی را می شناسید ؟
یکی از شاگردان مرحوم علامه سعید العلماء آیت الله شیخ زین العابدین مازندرانی است که صاحب رساله علمیه بود و شیعیان هندوستان مقلد ایشان بودند و در داخل کشور ما هم مقلدین فراوانی داشتند.
س: جنابعالی در مورد شاگرد دیگر ایشان علامه ملا محمد اشرفی چه بخاطر دارید؟
مرحوم علامه اشرفی به کرامات معروف است. ایشان اهل سیر و سلوک بود و در این راه به کرامات فراوانی دست یافت.
مرحوم والد ما در کتابشان داستان سفر مشهد مقدس شاگرد ایشان را آورده است که آن داستان این است:
شاگرد علامه ملا محمد اشرفی به منزلش می آید و می گوید قصد تشرف به مشهد را دارم فرمایشی ندارید؟ ملا محمد اشرفی نامه ای از جیب خود در آورده و به او می دهد و می گوید این نامه را در ضریح امام هشتم (ع) بینداز و جواب آن را برایم بیاور. او در این نامه از امام هشتم(ع) می خواهد که یک بار به دیدنش بیاید و سری به او بزند. شاگردش به محض اینکه نامه ملا را داخل ضریح می اندازد. صدایی از آن بلند می‌شود با این مضمون که: سلام ما را به ملا محمد برسانید و به او بگوید:
«آیینه شو جمال پری طلعتان طلب جاروب کن تو خانه پس مهمان طلب»
شاگردش وقتی جواب امام (ع) را برای ملا محمد اشرفی می آورد، می گوید تا بر استادم علامه ملا محمد اشرفی وارد شدم دیدم حال عجیبی دارد و در آن حالش مرتب همین بیت را زیر لب زمزمه می کند و من فهمیدم که ایشان جواب امام (ع) را از عالم غیب دریافت نموده و زیر لب زمزمه می کند.